تعریف اسلک وکس (slack wax) و بیان کاربرد آن

اسلک وکس (slack wax) یکی از محصولات جانبی در فرآیند تبدیل لوبکات به روغن پایه اسلاک واکس می باشد. در واقع این فرآیند ابتدا ترکیبات آروماتیک با استفاده از حلال از لوبکات جدا شده و محصول حاصله رفینت نام گذاری می شود. پس از آن در مرحله دوم ترکیبات پارافینیک از رفینت جدا خواهد شد تا به روغن پایه مبدل شود. در این مرحله محصول جانبی به نام اسلاک واکس ایجاد خواهد شد که خوراک واحدهای پارافین ساز می باشد.

میزان روغن می تواند از 5٪ تا 30٪ تغییر کند و در  هنگام تولید مواد اولیه جهت از بین بردن آروماتیک ها از روش  استخراج حلال و همچنین محصول نهایی رافینات استفاده خواهند کرد. سپس رافینات با حلالی مانند متیل اتیل کتون (Mek) رقیق خواهد شد تا ویسکوزیته آن کاهش پیدا کند و قابلیت تصفیه در درجه حرارت پایین را کمتر کند.

پس از مراحل بالا روغن رقیق شده از  10- تا 20- درجه سانتیگراد سرد خواهد شد. بلورهای وکس با فیلتراسیون  استخراج شده و موم استخراج شده اسلک وکس نامیده می شود که ماده اولیه  پارافین ، رنگ زرد یا قهوه ای دارد. این ماده با فشرده شدن برای کاهش میزان روغن و تغییر رنگ با استفاده از پودرهای سفید کننده جهت تولید  پارافین پردازش خواهد شد.  

واکس های نفتی را با استفاده از مواد اولیه ای که از آن به دست خواهد آمد، می توان به سه دسته تقسیم نمود.

• واکس های از نوع پارافینی

این نوع واکس از مواد اولیه با نقطه جوش پایین تولید می شود و بیشتر ترکیبات سازنده آن از هیدروکربن های نرمال پارافینی ایجاد می شود. بیشتر هیدروکربن های شاخه دار (در صورت وجود) از نوع ایزو پارافین ها می باشند. هیدروکربن های سازنده واکس دارای20 تا40 مولکول کربن هستند و جرم مولکولی آنها بین280 تا560 متغیر می باشد. هم چنین در دمای عادی جامد هستند و ویسکوزیته آن ( 35 تا 45 sus  در 100 درجه سانت گراد ) و کریستال های آن به صورت سوزنی یا صفحه ای می باشند.

• واکس های از نوع پترولاتوم

اگر عمل واکس گیری بر روی مواد باقی مانده تقطیر صورت گیرد، به واکس حاصله پترولاتوم گفته می شود. کریستال های آن از دو نوع قبلی ریزتر می باشد و مقداری روغن را در خود نگه داری خواهند کرد به طوری که معمولاً حالت ژلاتینی بخود می گیرند.

جرم مولکولی آن حدود 980-560 و نقطه ذوب آن همچنین بین85-55 درجه سانتی گراد می باشد. در مواقعی که قصد دارند پترولاتوم را بدون استفاده از حلال و حرارت پخش نمایند، از پترولاتوم امولسیون شده در آب استفاده خواهد شد. برای این منظور بایستی مخلوطی از واکس ذوب شده در آب داغ با استفاده از یک امولسیون کننده همانند تترا اتانول آمین تهیه شود.

• واکس های از نوع میکروکریستال

واکس های میکروکریستال با استفاده از واکس گیری مواد اولیه سنگین (مواد اولیه که نقطه جوش بالا دارند) تولید می شود. کریستال های آن از انواع پارافینی ریزتر می باشد و جرم مولکولی آن حدود800-450 بوده و تعداد ترکیبات کربن سازنده آن بین57-32 خواهد بود.

واکس های میکروکریستال در مقایسه با انواع پارافین ها با اسید سولفوریک، اسید نیتریک و همچنین اسید سولفونیک بهتر ترکیب خواهند شد و علت این ترکیب، وجود هیدروژن، روی کربنِ نوع سوم می باشد. انواع اکسیده شده این واکس ها در صنایع تولیدی واکسِ کف اطاق (POLISH) استفاده خواهد شد. هم چنین در تولید رنگ به عنوان پیگمان سوسپانسیون از آن استفاده می شود.پ