تفاوت پارافین جامد و مایع

به طور کلی پارافین جامد با نامهای همچون موم پارافین، موم جامد شناخته می شود از جمله نام های دیگر آن می توان به موم پارافین اشاره کرد. در شیمی این ماده جزء آلکانها طبقه بندی می‌شود و حاصل ترکیبات شیمیایی خاصی نیست. پارافین کاربردهای بسیار متفاوتی در صنعت، کشاورزی، انسان و پزشکی دارد. برای روانکاری قطعات صنعتی، تولید محصولات آرایشی و بهداشتی و پزشکی، درمان و فیزیوتراپی، صنایع دستی و شمعدان، صنایع لاستیک سازی، تولید کبریت، پارافین در سیم و کابل، پلاستیک و رنگ و چسب، صنایع دفاعی و … .

پارافین جامد در واقع می توان ماده ای بدون رنگ نامید که از نفت بدست می آید که می‌تواند با طیف گسترده ای از خواص فیزیکی و شیمیایی با استفاده از روش های مختلف پالایش، فرآوری و تولید شود. موم های پارافین عمدتاً بر اساس محتوای روغن آنها طبقه بندی می شوند که از حدود 0.5٪ تا بیش از 20٪ متغیر است. تغییرات در محتوای روغن ممکن است منجر به رفتار فیزیکی و شیمیایی متفاوت پارافین شود.

پارافین معمولاً در دو نوع کاملاً تصفیه شده و نیمه تصفیه شده با نقطه ذوب معمولی بین 46 تا 68 درجه سانتیگراد (115 و 154 درجه فارنهایت) و چگالی حدود 900 کیلوگرم بر متر مکعب یافت می شود. در آب نامحلول است، اما در اتر، بنزن و برخی استرها محلول است. پارافین تحت تأثیر رایج ترین معرفهای شیمیایی قرار نمی گیرد، اما به راحتی می سوزد. گرمای احتراق آن 42 کیلوژول بر گرم است.

موم پارافین هنگام ذوب به طور قابل توجهی منبسط می شود و استفاده از آن را در ترموستاتهایی با عناصر ترموستاتیک مومی برای مصارف صنعتی، خانگی و به ویژه خودرو امکان پذیر می کند.